Introductie Marcelle Mulder
“IMOZ biedt talrijke opleidingen voor zorgprofessionals in de ouderenzorg, met steeds als speciale insteek het leren en verder ontwikkelen van belevingsgericht zorgen en werken”. Aangenaam, ik ben Sandra Diekema, directeur/eigenaar van IMOZ.
Bij belevingsgerichte zorg stem je steeds af op de individuele cliënt. Je bent doorlopend op zoek naar met iemands gevoelens, behoeftes, die doorklinken in contact met de cliënt. Je hebt weet van diens lichamelijke en psychische beperkingen, maar je accent ligt op het wederzijdse contact tussen jou en de bewoner/cliënt. Daarin ontdek je iemands beleving en versterk je zijn of haar zingeving, waardigheid en authenticiteit.
Belevingsgerichte zorg vraagt kennis van theoretische modellen. Minstens zo belangrijk zijn de ervarings- en ontwikkelingsverhalen van zorgprofessionals, die proberen belevingsgericht te werken. Die verhalen moeten verteld worden. Tenminste als het aan ons ligt. Daarmee krijgt belevingsgericht zorgen immers een gezicht en woorden.
IMOZ-opleiding en training geeft de verhalen van zorgprofessionals graag ruimte. Dagelijks zoeken zij immers wat het goede is voor hun cliënten. Om daarover meer met jullie te delen gaan wij samenwerken met Marcelle Mulder, auteur en adviseur geestelijke zorg. Zij maakt in haar werk in de ouderenzorg dagelijks allerlei pogingen mee, om belevingsgericht te werken en ze hoort talrijke verhalen van verzorgenden over hun zoektocht naar waardigheid, geborgenheid en zingeving voor de cliënten. Ook over hun eigen zelfzorg, hun voldoening en dilemma’s. Ook familie spreekt ze regelmatig. Kortom, ze staat midden in het zoeken naar goede belevingsgerichte zorg voor ouderen die zorg nodig hebben. En ze gaat ons daarin meenemen.
Om Marcelle wat nader aan jullie voor te stellen, stelde ik haar een paar vragen.
Marcelle, ken je IMOZ?
‘Jazeker! Vijftien jaar geleden mocht ik de opleiding Belevingsgerichte Zorg doen. Indertijd nog bij Cora van der Kooy. Erg verrijkend vond ik dat. Echt kijken vanuit de cliënt, ik vond het zo inspirerend. En ook best moeilijk. Laatst weer, ik ging echt in de fout. Ik ging een dag helpen in de zorg, vanwege personeelsgebrek, en bracht brood en kaas rond. Voor ik erbij nadacht had ik de koelkast bij een meneer al geopend. Daar was hij niet van gediend. Wat had ik daar te zoeken? Ik schrok, hij had natuurlijk helemaal gelijk. Goede bedoelingen, maar ik had echt niet afgestemd hoe hij het graag wilde hebben. En daarmee zijn waardigheid aangetast: zíjn leven, zíjn keuken, zíjn koelkast.
Van de opleiding herinner ik me ook het verhaal over Teun, een man die altijd als vrijbuiter had geleefd en die in een woonzorgcentrum moest wonen. Hoe liefdevol de zorg probeerde zijn leven als vrijbuiter zoveel mogelijk door te laten gaan. Echt indrukwekkend!’
En wat ga je doen in je blogs?
‘Ik ga schrijven over praktijksituaties zoals de verzorgenden die meemaken in contact met cliënten. Ik spreek hen veel, onder andere in de Morele Beraden die we vaak houden bij mij op het werk. Daarin komt altijd de zoektocht van verzorgenden naar voren: belevingsgericht zorgen en tegelijkertijd rekening houden met naasten, met veiligheid, met andere waarden. Verder schrijf ik over mijn eigen ontwikkeling als zorgverlener, hoe ook ik met vallen en opstaan mijn weg vind in het zorgen voor anderen. En ik deel soms inzichten, ervaringen die ik vind in de boeken die ik lees, zoals bijvoorbeeld momenteel het boek ‘Woorden schieten tekort’ van Nicci (French) Gerrard, over het lange afscheid van haar vader door dementie. Ik hoop van harte dat mijn blogs inspirerend zullen zijn voor alle verzorgenden die belevingsgericht willen zorgen en werken.’
Ik ben reuze benieuwd! En hoop met Marcelle dat haar blogs inspirerend zullen zijn voor iedereen die graag belevingsgericht wil werken. Of die belevingsgericht willen leren werken. En wie wil dat nou niet??
Sandra Diekema, juni 2022
