Blog van Marcelle Mulder
Reablement, hoor je de term ook al rond zoomen? Bij ons in Friesland zijn we er wel door geïnspireerd. Reablement staat voor een mooi gedachtegoed: ouderen helpen om zelf weer in staat te zijn de dingen te doen die zij waardevol vinden. Dingen die door het afnemen van hun lichamelijke en geestelijke vermogens steeds moeilijker worden maar wel heel wezenlijk voor hen zijn. Vaak gaat het om praktische vaardigheden opnieuw en eventueel anders aanleren, zodat mensen langer zelfstandig blijven, zonder professionele zorg kunnen. Maar ook als dat station gepasseerd is en mensen in een verpleeghuis wonen, kan Reablement helpen, denk ik. Ook dan kan je focussen op ‘iemand helpen om weer in staat te zijn iets te doen wat voor hem belangrijk is’.
Zo staat de te term 'Reablement' ook nauw in verbinding met het bieden van Belevingsgerichte zorg. Als belevingsgerichte zorgprofessional bied je zorg vanuit de wensen en behoeftes van de cliënt. Ieder mens wil graag zijn waardigheid behouden en vooral ervaren wat nog wél mogelijk is. Door mee te bewegen in de mogelijkheden in plaats van te stoppen bij de obstakels kun je heel mooi bijdragen aan het waardigheidsgevoel van een cliënt.
Ik moest denken aan de man die ik onlangs bezocht in de woonkamer van het verpleeghuis. Hij lijdt aan dementie en zit in een rolstoel. Toen de zorgmedewerker met de koffiekar kwam, bood hij mij kop koffie aan. Dat wou ik wel. ‘Geef haar ook een bakkie,’ zei hij dus. Helaas, dat mocht niet. Ik moest beneden een kop koffie halen. Meneer vond dat geen goed plan. Hij drong nog een keer aan, maar het lukte niet. Ik dacht: ‘Oef, hoe jammer!’ Reablement is hier wellicht: meneer weer in staat stellen om op een of andere manier een goede gastheer te zijn, een gastheer die zijn bezoek een kop koffie aanbiedt. Dat leek mij iets dat nu voor hem belangrijk was.
Maar ik weet het nog niet zeker hoor. Ik ben het nog aan het leren. Misschien is reablement voor mensen met dementie in een verpleeghuis wel iets heel anders..
