Blog van Marcelle Mulder
Belevingsgerichte Zorg: verhalen uit de praktijk
Jacob van Houten zit met zijn dochter en jongvolwassen kleinkinderen in de kapel van het verpleeghuis. Vrijwel iedereen in de kapel lijdt aan dementie. Woorden en teksten zeggen hen niet veel meer. De geestelijk verzorger speelt daar mooi op in. Ze heeft broden en vissen meegenomen. De vissen toont ze en de stukken brood geeft ze aan de mensen. Want ze vertelt vandaag over de Wonderbaarlijke Vermenigvuldiging, een verhaal uit de bijbel waarin Jezus en zijn leerlingen met vijf broden en twee vissen ruim vijfduizend mensen weten te voeden. Wonderbaarlijk inderdaad!
De mensen in de zaal reageren. Ze geven het brood door of beginnen ervan te eten, terwijl de pastor het verhaal verder vertelt. Jacobs kleinkinderen kijken hun ogen uit. Ze kennen deze verhalen niet, zij zijn niet religieus opgevoed, maar ze merken wel dat hun opa en de mensen om hen heen ervan opveren. Dat ze meeleven met het verhaal en geboeid zijn. De broden en vissen roepen herkenning bij hen op. Deze mensen staan in een religieuze traditie en de broden en vissen raken aan hun gevoelens en ervaringen met het geloof. Je zou het een ‘sprakeloos gevoel’ kunnen noemen, wat deze mensen ervaren. Ze voelen dat deze rituelen en muziek bij hen horen, ook al kunnen ze dat niet meer duidelijk vertellen.
Over dat ‘sprakeloze gevoel’ en hoe je als verzorgende mensen met dementie in contact met hun spirituele bronnen kunt brengen, bestaat een mooie tool op de website van de Stichting Even Anders. https://evenanders.nu/projecten/sprakeloos-gevoel/ Je vindt er zeven filmpjes – elk over een belangrijke geloofs- en levensovertuiging in Nederland - met sfeervolle beelden en muziek maar zonder tekst, waar je samen met bewoners van een bepaald geloof naar kunt kijken. De cliënten gaan geheid dingen herkennen en je wellicht proberen iets te vertellen over hun ervaringen met hun geloof. Voor jou staat er een toelichting bij, zodat je hun verhalen kunt begrijpen als je niet thuis bent in hun geloofstraditie. Mooi om mensen weer zo verbonden te zien met hun spirituele traditie. Jacobs kleinkinderen keken waren in ieder geval positief verrast!
